…คือจอมได้ดู การยื่นมือเข้าช่วยเหลือสังคมของคุณพิมพ์รี่พายที่เมืองไทย
แล้วกลับมาย้อนมองและเปรียบเทียบกับสังคมของสวิส
.
…ทำไมมันต่างกันอย่างกับว่า คนไทยเรานี่สุดยอดของความอดทน สู้ชีวิต ดิ้นรน ไม่ใช่แค่ตัวเอง
แต่ทำเพื่อคนที่รักด้วย.แล้วสังคมของสวิส มันเป็นแบบไหน?
.
ก่อนจะมองในภาพรวม
อยากให้คุณแกร์ เข้าใจเรื่องพื้นฐานของคนสวิสก่อน.คือรัฐบาลเค้าได้คิด วางแผน และปูทางให้กับประชากรของเค้าแล้วส่วนนึง
แบบถ้าเราอยู่จนแก่ รัฐก็จะมีเงินจ่ายให้เรา…แต่เงินที่เอามาจ่ายให้เรานั้น ที่จริงมันก็คือเงินของเราเองตอนยังเป็นหนุ่มสาว
ซึ่งรัฐหักออกจากเงินเดือนทุกจนกว่าจะเกษียณ ส่วนคนที่ตกงาน รัฐก็จ่ายให้
.
…แต่เงินที่เอามาจ่ายให้นั้นก็เป็นเงินที่รัฐหักมาจากเงินเดือนเราอีกนั่นแหละ ยามป่วยไข้ ล้มหมอนนอนเสื่อ
ประกันก็จ่ายให้ เพราะรัฐบังคับให้ทุกคนต้องมีประกันสุขภาพ ซึ่งพอป่วยเข้าจริง ประกันก็จ่ายให้เรา
เราก็สบายใจได้ในการรักษา โดยไม่เกี่ยงเรื่องว่าจะแพงหรือไม่ เพราะประกันเค้าจ่ายหมดถ้าเป็นไปตามกฏเกณฑ์
ส่วนคนพิการ ผู้ป่วยเรื้อรังที่ไม่สามารถทำงานได้ ผู้ป่วยทางจิต รัฐจะรับเอามาเป็นภาระของเค้าเอง
ทำงานไม่ได้ก็จะมีรัฐจ่ายเงินดูแลทุกอย่าง.คำถามคือ…จอมอยากให้เมืองไทย
เป็นแบบนี้มั้ย
.
ผมตอบทันทีว่าอยากมากๆแต่จากการวิเคราะห์แล้ว มันมีหลายปัจจัยมากที่เรายังคงต้องรอเวลาที่เหมาะสม
เพื่อให้มันเกิดขึ้น – ประชากรของไทยมีมากกว่าสวิสถึง 10เท่า…นั่นคือการที่จะวางแผน ดูแลให้ทั่วถึง
และติดตามผล มันทำได้ยาก- ต้องยอมรับว่า บ้านเรายังมีคนจนอยู่มาก ดังนั้นให้ลืมไปได้เลย
เรื่องที่รัฐจะไปสั่งให้เค้าจ่ายค่าเลี้ยงดูตัวเองตอนแก่ จ่ายค่าประกันสุขภาพ หรือประกันการตกงาน…พูดง่ายๆคือ
เงินไม่มีพอจะแ_ร๊กอยู่แล้ว แล้วต้องเจียดไปจ่ายส่วนนี้สำหรับอนาคตอีก …ลำบากไป-ในความรู้สึกส่วนตัวของผม
ผมรู้สึกว่าผู้มีส่วนบริหารต่างๆของบ้านเมือง เค้ายังมองไม่เห็นปัญหาจริงๆ มันเลยกลายเป็นภาระ
ของผู้ใจบุญทั้งที่มีเงินเหลือพอช่วยเหลือ กับคนที่ตัวเองก็จะไม่รอดอยู่แล้วแต่ก็ต้องช่วยเพราะอดดูไม่ได้
.
-ขาดการวางแผนขั้นพื้นฐานที่ดีของรัฐที่มีให้กับประขาชน ลองคิดเล่นๆ ถ้าเราไม่ต้องส่งเงินให้พ่อแม่
ที่บ้านที่แก่แล้วทุกเดือนแต่มีรัฐคอยจ่ายให้(จ่ายแบบอยู่สบายน่ะไม่ใช่เดือนละพันอ่ะ) เราเองก็จะมีเงินเก็บ
มีเงินออมส่วนนึง ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นบำเหน็จหรือบำนาญ มันก็มีความสำคัญต่อทุกคน
ไม่ใช่แค่ข้าราชการเพราะถ้าลูกหลานไม่ต้องมาดูแลพ่อแม่ที่แก่ เค้าก็จะมีเงินเหลือเอาไป
เปิดร้าน เอาไปต่อยอดตามสิ่งที่เค้าฝันสิ่งที่เค้ารัก ทำให้เค้าหลุดความจนได้(เดี๋ยวจอมมาเพิ่มเติมพรุ่งนี้น่ะแกร์
ตอนนี้ขอไปนอนก่อน
) ใครมีอะไรแบ่งปัน เติมมาได้เลยครับ เปิดกว้างทางความคิดครับ นักเลงพอ